Ik houd van de concrete poëzie, zoals erin wordt geëxperimenteerd met rudimentaire taalelementen van klank en schrift. Een bekend voorbeeld, ‘Oote’ van Jan Hanlo, inspireerde me tot een minimalistische compositie. In het gedicht wordt gespeeld met herhaling, verandering en associatie (‘Dembrandt’) – eigenlijk een minimalistische compositie met taal als muziek. Zoals ik ook in Parallelismen (en in mindere mate in Confitebor tibi) vrij strikt een tekst volg, heb ik hier, zelfs op de letter, het gedicht van Jan Hanlo gevolgd.
For this composition, I found inspiration in Jan Hanlo’s abstract poem ‘Oote’. With the poem, Hanlo experiments with language as sound and written form. Sounds, syllables and words are repeated and modified associatively. It is a minimalistic composition in the music of language, I would say.