I enjoy writing descants which, when sung, unfold as small surprises: sometimes grandiose and majestic, sometimes subtler and noble. I think descants could also accompany other (closing) verses than the glorious finales we are used to hear, as more intimate settings can be surprisingly powerful. Ik hou ervan descants (bovenstemmen) te schrijven die verrassen als…
Tag: Willem Barnard
Tijd door het jaar 25 / Trinitatis 15 / Pinksteren 16 / Herfst 1
Ik vermoed dat ik niet de enige ben die met lichte weemoed terugdenkt aan Echo van Eeuwigheid, Antoine Bodars zondagochtendprogramma op Radio 4. Een baken in de tijd dat het verdient overeind gehouden te worden. Ziedaar de aanleiding voor deze serie pastiches vol muziek, poëzie en beeld – rustig gaand op de adem van het…
Tijd door het jaar / Epifanie 8 / Esto mihi / Quinquagesima / Transfiguration Sunday
Ik vermoed dat ik niet de enige ben die met lichte weemoed terugdenkt aan Echo van Eeuwigheid, Antoine Bodars zondagochtendprogramma op Radio 4. Een baken in de tijd dat het verdient overeind gehouden te worden. Ziedaar de aanleiding voor deze serie pastiches vol muziek, poëzie en beeld – rustig gaand op de adem van het…
Stel dat…
Over loquax, ludens en symbolicus Een paar weken geleden zag ik Herman Finkers’ Missa in Mysterium uitgezonden worden door de publieke omroep.[1] Finkers construeerde een mis waarin alle zintuigen van de aanwezigen geprikkeld zouden worden. Het geloof is een lichamelijke, zelfs erotische aangelegenheid, stelt hij in zijn commentaar bij de uitzending. Dat commentaar is het…
Advent 2 / Populus Sion
Ik vermoed dat ik niet de enige ben die met lichte weemoed terugdenkt aan Echo van Eeuwigheid, Antoine Bodars zondagochtendprogramma op Radio 4. Een baken in de tijd dat het verdient overeind gehouden te worden. Ziedaar de aanleiding voor deze serie pastiches vol muziek, poëzie en beeld – rustig gaand op de adem van het…
Zingt voor de Heer een nieuw gezang
Dit artikel werd eerder gepubliceerd: H. Vogel. ‘Loep op lied’. Groniek 37-4 (2016): 12-13. Na mijn bespreking van ‘Wie kent de eenvoud van het breken’ wil ik nu graag lied 225 uit het Liedboek voor de kerken behandelen.[1] De tekst is van Willem Barnard (1920-2010) en Frits Mehrtens (1922-1975) componeerde de melodie. Zingt voor de Heer…
Towards a Celestial Panopticon…
JERUZALEM, MIJN VADERSTAD Jeruzalem, mijn vaderstad, mijn moederhuis, wanneer zal ik u zien zoals ge zijt, de bruid van onze Heer? Daar is geen pijn en geen verdriet, geen afgunst en geen nijd, en angst en armoe zijn er niet maar altijd vrolijkheid. […] David is daar met harp en al, koormeester van de stad,…
